vrijdag 21 november 2008

Daar zijn we weer!!

lieve allemaal! Ik zit hier moederziel alleen aan de computer in de hal van het AvL. Om mij heen overal gezellige kraampjes en sta-tafels. Huh? Feest in het AvL? Het ziet er hier uit alsof er straks een groot personeelsevenement losbarst waarbij de mooiste romances tussen verpleegsters en dokters ontstaan. Maar nee, morgen is hier open dag als slotevenement van de Week van de kanker. Hoe toepasselijk!
Zelf hoop ik nu bezig te zijn met de slotaccoorden van mijn Halfjaar van de kanker.
Dat aftellen geeft me vandaag ontzettend goede zin. Eindelijk begint het wandelen wat beter te lukken, word ik minder snel duizelig, en word ik klaargestoomd (haha) om dat stoma te snappen. Potverdrie, da's nog niet eenvoudig. Vandaag moest ik zelf spoelen. Krijg je een grote injectiespuit en spuit je water door je stoma. Ene slangetje aansluiten, andere afsluiten, erin spuiten, eruit zuigen, schoondeppen, een heel gedoe. Eindelijk, eindelijk kan ik dan eens echt doktertje spelen! Het liep vanmiddag al zowat meteen uit de hand, lekkages en gloeiende pijnen in de flanken, maar allee, ik kreeg de boel weer onder controle. De keer erna: eitje. Over een half uur mag ik nog een keer.
Morgen wordt helemaal spannend, dan ga ik echt katheteriseren. En dan zo ongeveer om de 2 a 3 uur. Dat moet ik straks s nachts ook he? Potverdorie da's nog drukker dan een baby voeden! Maar goed, als ik morgen dat katheteriseren snap, heb ik zondag weer een rustdag, dan wordt er weer iets anders aan- en afgekoppeld en maandag: dan gaan de slangen eruit en ga ik gewapend met een tas vol katheters, spuiten, gaasjes en desinfesteringsmiddelen door het leven. Wel nog effe een hip tasje scoren... Jongens, ik kan niet wachten! dikke kus van Trix

4 opmerkingen:

Arno zei

Ik kan me je helemaal voorstellen, daar achter die PC in de hal van het AvL. Das voor mn gevoel nu letterlijk Trix' Kankerhoekje. Maar nu zonder kanker (uitspreken met mannelijke radioreclamestem) :-). Suc6 vandaag met tappen. Spreek je snel. XA

nieske zei

Haha...ze is er (bijna) weer. Zoals het matras thuis kraakt, kraakt het nergens...dat ga je snel weer voelen meid. En natuuurlijk komt dan die terugslag! Maar ook dan zijn er genoeg brothers en sisters, én de nodige chablis, om je daar doorheen te slaan. Zet 'em op meid!
lieve groet,

Nieske

Anoniem zei

Hoi,
Ik zou er tig hippe tasjes van maken als ik jou was. Bij elke outfit een.
Goed dat je weer naar huis mag.
groet,
Ingrid

Anoniem zei

Trix, Wat fijn dat je morgen met tasje onder de arm al naar huis kunt. En dan onder de zorg van vele lieve warme mantels uitrusten en herstellen. Wij Sforzatoos zullen morgenavond heel vrolijk zingen. Helemaal opgelucht als we zijn! Liefs van mij en de hele zangachterban, Jonnie