Sinterklaasavond 2008: geen pakjes, gedichten, glimmende kindergezichten: de kinderen vieren pakjesavond met hun vader. Beetje vreemd, maar het is goed. Ik moet nog zó enorm bijkomen, daar kan geen Goedheiligman bij.
Zul je net zien dat er dan ineens voor het eerst een échte Zwarte Piet op de stoep staat! Even denk ik aan een acute koortsaanval, maar nee hoor: even later staat er toch ècht een handlanger van de Sint in mijn slaapkamer, mèt een enorme tas met cadeautjes. Afzender: m'n collega's! De avond erna beleven de kinderen en ik dikke pret met het uitpakken en voorlezen van de gedichten. Wat een toppers zijn het toch! Ik herhaal het nog eens: bij NS werken de àllerleukste mensen!
Dikke pret? Ja, je leest het goed: het herstel gaat hier in een hoog tempo verder. Ik eet, ik loop weer een beetje rond, ik word weer mens! Wat een handjevol glimmende witte pillen kunnen bewerkstelligen. Ook die malle pouch krijg ik iets beter onder controle. Minder lekkages, meer capaciteit: het lijkt erop dat ik wellicht in de toekomst nog eens gewoon onder de mensen kan komen. Dat zou toch mooi zijn...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
2 opmerkingen:
Wat een goede berichten aan het eind van je relaas!
Houwe zo!
Sinterklaas kan op zo'n moment ook even gestolen worden, maar pieterbaas is des te welkomer. Welke bacterie wil er dan nóg niet
overstag gaan en zich rap terugtrekken om hopelijk nooit meer terug te komen?
Als het ook nog betekent dat je meer nachtrust hebt de laatste dagen, ben ik er in ieder geval weer iets geruster op.
dikke knuffel,
Liel
Lieve Trix
Bij ons rende de Sint wel steeds door de woonkamer, maar waar we ook waren thuis of bij Bomma steeds weer even kijken of Trix al heeft geschreven. We hebben plezier gehad, maar ook heel veel aan je gedacht. Fijn dat het beter gaat!! We blijvern kaarsjes branden en veel aan je denken
liefs Chantalle
Een reactie posten