Merry X-mas

Ik geef het hier op dit blog ruiterlijk toe. Ik ben deze dagen af en toe ietwat in disbalans. Tuurlijk, het zal ook de kersttijd zijn. Al die mooie kerstmuziek, de lampjes, de zoete gezangen: de tranen springen me in de ogen en de keel schiet dicht. "Héérlijk, het is weer Kerst!", denk ik dan. Dit jaar voeg ik daar onmiddellijk aan toe: "En ik mag weer meedoen!". Als je in zo'n stemming verkeert, zou iemand je moeten verbieden om naar de Volkskerstzang in de kerk van de Apostolische Genootschap in Zuilen te gaan. Toch deed ik dat vanavond, samen met Paul. Op het podium het Zuilens Fanfare Orkest waarin onze Charles bugel speelt. Er waren nog geen drie maten gespeeld van "Komt allen tezamen" en ik schoot al vol. Nadat ik me inwendig had toegesproken, ging ik eens om me heen kijken wie er allemaal samen met mij op het balcon zaten. Allemaal oude mannen! Hè, wat vreemd, mogen er geen vrouwen bovenin zitten in deze gemeente? Voor ik van de verbazing bekomen was, werd het mannenkoor aangekondigd, en stond iedereen om ons heen op! De mannen deden vreselijk hun best, maar het klonk tamelijk vals en toen ik wat beter keek, zag ik dat een aantal mannen een gehoorapparaat in hadden. En dat vond ik dan weer enorm ontroerend! Afijn, jongens, ik ben niet te redden deze dagen! Morgen vertrek ik naar Drenthe om samen met mijn familie een hele week door te brengen. Ik zie er enorm naar uit, naar al dat praten, puzzelen, zingen, koken, lezen, eten, drinken, lachen, en... niet te vermijden: huilen. Ik wens jullie lieve bloglezers allemaal een heerlijke liefdevolle Kerst! Dikke kus van Trix