drie dwaze dagen

Helaas, de tsunami meldde zich gisteravond alweer. Ik had wel even heerlijk gegeten (pasta met zalm, met dank aan Marianne), maar even erna: daar was ie weer. Rond de 39 graden koorts en dat de hele avond en nacht lang. Jongens, ik zat er echt helemaal doorheen. Drie avonden en nachten op rij! Afijn, vannacht in tranen het AvL gebeld en daar raadde de verpleging me aan om vanochtend met Horenblas te bellen. Godzijdank kreeg ik de man vrij snel zelf aan de telefoon. Het liefst had hij me in Amsterdam voor een echo van de nieren en een urinekweek, maar toen ik piepte dat me die reis niet zou lukken, stond hij erop om zelf met m'n huisarts alles te regelen. "Heb je even z'n nummer voor me? Dan bel ik hem nú even, want over een half uur ga ik weer opereren tot ergens rond de middag". Kan er een standbeeld komen voor deze kanjer? Hoe dan ook, alles liep vervolgens vlekkeloos. Een half uurtje later had ik een volledig ingelichte huisarts aan de telefoon, nicht Lex heeft urine naar de praktijk gebracht en brengt me zodadelijk een antibioticumkuur en vanmiddag om 13.30 uur heb ik een echo in het Diakonessenhuis. Ik ben ontzettend opgelucht! Hopelijk komt er zo aan 3 rampzalige dagen een eind.