Bakkum, here I go...!

Woensdagmiddag, zonovergoten Bakkum. Charles, Sef en ik gaan onze laatste Bakkumdagen meemaken. Na lang wikken en wegen hebben Paul en ik dan toch de knoop doorgehakt. Ook Seppie heeft de tent verkocht en dat was de laatste duw die we nodig hadden. En dus, blaadje opgehangen met het nummer van Paul die ogenblikkelijk gek gebeld werd. Binnen no time verkocht en nu ga ik de caravan opruimen, m'n spullen uitzoeken en afscheid nemen... Paul haalt ons op vrijdag met de auto op, de dag dat de nieuwe eigenaars zullen inhuizen.
Zul je potdorie zien dat het prachtig, geweldig weer is en de camping superrustig en heerlijk. Loop ik de hele dag met een brok in m'n keel. Gauw Seppie opzoeken. Lachend en huilend zitten we in haar hippie-caravan aan de rode wijn ons af te vragen waarom we zo idioot gedaan hebben. Bakkum verkocht! Zijn we stapelgek geworden???!!!
Op donderdagmiddag stappen een stoere grote man en een blonde mooie vrouw samen met twee prachtige witblonde jongetjes verheugd op me af. Het zijn de nieuwe eigenaars. Ik smelt ogenblikkelijk. Precies in deze gezinssamenstelling begonnen Paul en ik 10 jaar geleden ons Bakkumavontuur. En dan is Bakkum op z´n best. Overal vriendjes voor de jongens, hutten bouwen, strandplezier, met bolderkarren de duinen in, voetballen op het enorme sportveld, speeltuin, pingpongen. Voor de ouders bier op het winkelplein, met een boek onder de bomen, heerlijk fietsen en wandelen, allemaal leuke mensen om je heen, het Kippaleis en vis eten aan het strand.
De nieuwe mensen zijn razendenthousiast over de zonnige plek en over de caravan. Hun zoontjes maken zich meteen uit de voeten zodra ze ons leuke buurjongetje zien. Even later zitten ze gierend met z´n drieèn op een skelter. Herkenbaar!
Op vrijdag, bij de officièle overdracht, is alleen de vrouw er. Haar man is bezig met z´n laatste dag bij het NOS Journaal, zo vertelt ze. Nog één item en dan begint zijn vakantie. We nemen hartelijk afscheid en na nog één keertje achterom kijken, stap ik moedig voort, de camping af. ´s Avonds val ik doodop op de bank en zet de TV aan voor het 8 uur journaal. En daar, vanaf een winderig marineschip en met een microfoon in de hand, staat warempel de gloednieuwe Bakkumbewoner! Hij doet verslag van de pogingen van de marine om schepen tegen kapers te beschermen en interviewt nog wat marinebobo´s ook. Na een paar minuten rondt hij het item af.
`Zo! En nu snel naar Bakkum!´, glimlach ik naar het scherm.