zaterdag 26 september 2009

Voorzichtig enthousiast.

Tuurlijk ga ik het niet van de daken schreeuwen. Uiteraard ga ik niet compleet uit m´n dak. Ik kijk wel uit. Maar toch, ik tel stilletjes de dagen dat het goed gaat. En vooral de nachten dat het goed gaat. En dat zijn er nu alweer 4 aan een stuk! Afgelopen weekend was het nog hommeles, overstromingen aan de lopende band, maar deze week gedraagt mrs. Pouch zich voorbeeldig. En vorige week waren er ook een aantal goeie nachten. Het wordt nog eens wat! Laat ik niet te hard roepen, straks roep ik de lekkages weer over mezelf af. Voorzichtig optimistisch ben ik.
Tijd ook voor leuke verzetjes. Vorige week bijvoorbeeld, het trouwfeest van Hans en Mart. Met Hans heb ik gezongen in kamerkoor Sforzato. Schat van een man. Stuurde de ene na de andere leuke e-mail toen ik ziek in bed lag. Met onderwerpregels als ´Yes, you can!´ en `Miss Moedig`. Ook belden we regelmatig. Hans´ vrouw heeft ook kanker gehad en omdat het met haar weer heel goed gaat, hebben ze besloten te trouwen. Is dit megaromantisch of niet? Met de zakdoeken in m´n tas toog ik naar de Geertekerk voor het muzikale feest. Nog maar net binnengestruikeld op m´n veel te hoge hakken, slaat de onzekerheid toe. Ik ken er werkelijk niemand! ´Hellup! Op een trouwfeest in m´n eentje!´ Heb ik weer. Ik neem plaats op een stoel (de rest van de rij blijft leeg, ai!) en enigszins paniekerig sms ik Seppie ´help, ik zit alleen op een trouwfeest! Ik ken geen kip! Wat doe ik?´. Sep sms´t terug; ´ga onmiddellijk aan ´t bier!´. Ik schiet in de lach. Dat doet ´t hem. Potverdrie, ik ga er gewoon van genieten!
Ontroerende momenten te over. In de toespraak van Hans bijvoorbeeld. Hij vertelt dat Mart tijdens haar ziekte tegen ´m zei: ´Het belangrijkste is niet ´of het goed komt´, maar of het goed IS´. Wat een wijze vrouw. Ik moet er sindsdien vaak aan denken.
Het werd een hartstikke leuke happening. Met heel veel gezellige mensen! Maar met die veel te hoge hakken kwam het niet meer goed. Voor ik voorzichtig enthousiast weer het uitgaansleven in ga moet ik nog wél wat oefenen.

Geen opmerkingen: