Ik heb al eerder ergens op dit blog geschreven: het leven na de operatie bestaat uit vallen en opstaan. In dit kankerhoekje mag ik me af en toe lekker uitleven en de handel van me afschrijven. Dat is heerlijk voor mij, maar soms verwarrend voor mijn omgeving. Men vraagt zich handenwringend af of er hulpdiensten gebeld moeten worden als ik woest alle mislukkingen van me afkanker, of men denkt "zo, die Trix heeft alles al onder controle. Is ze nog niet naar kantoor?" als ik heel positief ben. Zo laveren jullie lekker met me mee tussen succes en mislukking. Jullie reacties zijn soms zo hartverscheurend meelevend, dat ik je hierbij graag geruststel: in de wedstrijd FC Stoma - FC Trix staat FC Trix op winst. Ik speel een thuiswedstrijd, ik ben goed in training, de buitenspelregels snap ik niet en op de tribunes wordt goed aangemoedigd. Dat kan dus niet misgaan!
Wat de ene dag niet lukt, probeer ik de volgende dag anders te doen. Leren, fouten maken, opnieuw beginnen. En dit kankerhoekje helpt daar bij. Als ik opschrijf dat ik nergens kom, maak ik in m'n hoofd al plannen voor een bezoekje aan de stad. Om maar een voorbeeld te noemen. Dus lieve lezers, het is heerlijk dat jullie meelezen en meeleven. Maar maak je niet teveel zorgen. Ondanks alles ga ik als een speer vooruit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
6 opmerkingen:
Haha. You go girl! En als de grensrechter ineens enorm begint te vlaggen: gewoon negeren! En kwa plannen in de stad: volgende week weer lekker lunsen?
Groetz
Koos
Die grensrechter staat er niet voor niets, en die moet alles behalve genegeerd worden!! Als je hier zo snel mogelijk boven op wil komen moet je het de tijd gunnen. Dat klinkt misschien tegenstrijdig maar heus, er zit een harde kern in! Ik zet mijn naam er niet bij omdat ik bang ben dat dit verkeerd wordt opgevat door lezers; toch bedoel ik het goed.
Heel veel sterkte en moed!
Yes! Nou wordt het verdorie nog spannend op dit wat ingedutte weblog! Een anonieme reactie! Wees niet bang, ik ontvang heel veel verschillende en soms tegenstrijdige aanmoedigingen, en dat geeft nix. Eigenwijs als ik ben, doe ik natuurlijk toch gewoon wat het beste bij me past. Maar evengoed bedankt! enne.. maak je nog eens bekend wie je bent, anoniempje?
'Grensrechter', 'harde kern', ben heeul benieuwd naar de anonieme hooligan... :-)
Goed zo Trix: hard met de deuren slaan! Het helpt niet maar lucht op. Woede mag! Daar heb je wel recht op. Verder zijn er in deze credietcrisistijd een paar positieve punten te noemen:
1. Je hebt een baan
2. Die baan ligt daar heerlijk rustig op jou te wachten en loopt niet weg. Je kunt ermee beginnen wanneer je wilt (Ja, graag nu, hoor ik je zeggen)Maar die baan is een wenkend perspectief dat zich echt over een paar maanden voor je zal ontvouwen. Geduld, geduld, geduld, ja vreselijk!!Liefs en hou je haaks!
Joepi Jonnie, dank! Inderdaad, lekker af en toe met de deuren slaan is heerlijk! En over m´n werk gesproken; afgelopen maandag met m´n baas gegeten en inderdaad: godzijdank is die baan er nog steeds.. Nu nog onderhandelen over de startdatum. Er zat al gelijk een maand verschil in. Ik dacht half februari, zij half maart. Dat wordt nog leuk! Hoeiiii!!!
Een reactie posten